Το ερωτηματικό
16 Μαρτίου, 2009
Ρώτησα κάποτε τον Γκάτσο, γιατί δεν βάλατε στο τέλος του Κεμάλ ένα ερωτηματικό; «Αυτός ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει ποτέ;» Και μου απάντησε: «Και γιατί δεν το βάζεις εσύ;»
(Ο εξαιρετικός μουσικός Χρήστος Κωνσταντίνου χτες το βράδυ στο Σταυρό του Νότου δίπλα στο Γιώργο Μεράντζα.)
:
Ποίηση στη σκάλα 
16 Μαρτίου, 2009 στο 4:11 μμ
Μας κακομαθαίνετε σήμερα. Δυο ποστ στη σειρά, το ένα καλύτερο από το άλλο.
Ευχαριστούμε.
16 Μαρτίου, 2009 στο 4:18 μμ
Φταίνε τα περβόλια, Κροτ. Ξανά φιλιά.
16 Μαρτίου, 2009 στο 5:17 μμ
Ωραίος, μάνο.
16 Μαρτίου, 2009 στο 6:12 μμ
άμα είναι έτσι, να περιβολιάζεστε συχνότερα! 🙂
17 Μαρτίου, 2009 στο 11:24 πμ
Κοίτα πόσο πιο πειρασμός είναι να σου αρνείται κάποιος την ουτοπία – περισσότερο από ότι να τον ακούς να την υπερασπίζεται!
17 Μαρτίου, 2009 στο 12:04 μμ
προτιμότερο το κατηγορηματικό «αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει κεμάλ» του ρασούλη. μπας και ξεφύγουμε από τις μικροαστικές διανοουμενίστικες ταλαντεύσεις των ερωτηματικών. με ιδιαίτερη τρυφερότητα αυτό το παρθενικό μου σχόλιο. καλημέρα
17 Μαρτίου, 2009 στο 12:52 μμ
Η σκάλα συμφωνεί με το πνεύμα του κύριου Κάπα.
Αλλά Αίμων, κάτι μου θυμίζει το ύφος σου σε αυτό το παρθενικό σχόλιο. Αλλά τι; Τις τρυφερές μου καλημέρες.
Τρυφερές καλημέρες επίσης στις φίλες στο νούμερο 3 και 4. θεώρημα, θενξ για τις φωτό.
17 Μαρτίου, 2009 στο 12:56 μμ
Αίμων, ακούγεσαι σαν 2/3 Ανθρωπάκι του Τσίρκα 🙂
17 Μαρτίου, 2009 στο 1:13 μμ
Συμφωνώ απολύτως με τον Ρασούλη και βεβαίως τον φίλτατο Αίμονα.
Μάνο, μην πειράζεις τον Αίμονα! Μόνο το ανθρωπάκι του Τσίρκα δεν είναι με το επαναστατικότατο σχόλιό του!
17 Μαρτίου, 2009 στο 2:05 μμ
κοίτα να δεις μια σύμπτωση! Διαβάζω το update των σχολίων ακούγοντας αυτό.
Κι εκεί που διαβάζω το σχόλιο του Αίμωνα, πέφτει ο Κεμάλ στο πρόγραμμα.
Μάνε, ο τρυφερός Αίμων είναι κάποιος που υποψιάζομαι;
17 Μαρτίου, 2009 στο 3:09 μμ
Ε λοιπόν, μάνε, ότι θα με αποκαλούσες «το ανθρωπάκι» δε το φανταζόμουνα ποτέ. Μα και δε στοιχειοθετείται επιπλέον από το τρυφερό και όχι αβρό σχόλιο μου.
Στα σκοτεινά πηγαίνουμε στα σκοτεινά προχωρούμε, αλλά σίγουρα και θετικά ο δρόμος για την υπέρβαση της αμφιταλάντευσης είναι το αντίθετο της. Αμφιταλαντευόμενος το λέω αυτό 🙂
χαιρετισμούς σε όλους, ευχαριστώ και το μαράκι για το μπακαπ, και στον κροτ που υποψιάζεται καποιον
17 Μαρτίου, 2009 στο 3:20 μμ
Αίμων, η σκάλα κρατάει με χαρά όλους τους αμφιταλαντευόμενους, τρυφερούς, αβρούς, μα και πιο μπρουτάλ. Απλά μας θύμισες ένα μυστήριο σποραδικό επισκέπτη και σε πειράζαμε λίγο.
Μαρία, και το Ανθρωπάκι θα άκουγε Ρασούλη.
Κροτ, μάλλον τελικά δεν είναι αυτός που νομίσαμε, κι έχω γελάσει πολύ με το από πάνω. Θες να σχολιάσεις εσύ;
17 Μαρτίου, 2009 στο 4:35 μμ
στο προηγούμενο σχόλιο, ξέχασαν να λινκάρω το «αυτό». Ιδού λοιπόν: http://www.radiobubble.gr/el/audio/3724/tribute
Αίμωνα, τα σέβη μου, αλλά είμαι γένους θηλυκού!
Μάνε, μη γελάς σε βλέπω!
17 Μαρτίου, 2009 στο 4:36 μμ
Εντελώς θηλυκού. Γι’ αυτό πρόσεχε, Αίμονα!
17 Μαρτίου, 2009 στο 4:56 μμ
1. σε βλέπω λέμε που γελάς κάτω από τα μουστάκια σου!
2. ο αίμων τελικά στην κλητική με -ο- ή με -ω-? πάντα τα μπέρδευα αυτά!
17 Μαρτίου, 2009 στο 5:07 μμ
Εσύ δε θα γέλαγες αν κάποιος με έλεγε ‘το κοριτσάκι με το τσέρκι’;
Κατά το Ιάσων, του Ιάσονα. Αλλά ο Πλάτων, του Πλάτωνα.
17 Μαρτίου, 2009 στο 5:39 μμ
😆
μουαχαχα, το κοριτσάκι με το τσέρκι, χο χο χο!!!
Γιατί λοιπόν ο Αίμων είναι κατά το Ιάσων και όχι κατά το Πλάτων? Ε? Γιατί?
Δε μπορούσε κι αυτός ο Αίμων να διαλέξει άλλο ψευδώνυμο, να μη μας μπερδεύει με την ορθογραφία? Ας διάλεγε «Αντιγόνη» ας πούμε! ουφ!
17 Μαρτίου, 2009 στο 6:31 μμ
Αμα περάσει από τη σκάλα κανας φιλόλογος όσο θα λείπω
ας μας πει πώς συλλαβίζεται το γέλιο το γάργαρο και πώς
τονίζεται η λήγουσα όταν λήγει…
Φιλιά σε όλο το χωριό!
17 Μαρτίου, 2009 στο 11:31 μμ
γαρ/γα/ρο.
ληγουσΆ!
οκ?
μπέσος, μπέσος!
18 Μαρτίου, 2009 στο 3:05 μμ
Μας έπεισος
18 Μαρτίου, 2009 στο 8:45 μμ
ΟΚ έχουν και τα ερωτηματικά την αξία τους.
Το μικρό θησαυρό με το υλικό που προέκυψε από το αφιέρωμα (blog posts, εκπομπές, video, εικόνες, αφίσες κ.α.) θα τον βρεις μαζεμένο εδώ http://www.radiobubble.gr/blog/hatzidakis-tribute-day/3759
Τα σέβη μας.
Δε θα συνηθίσουμε ποτέ!
19 Μαρτίου, 2009 στο 12:59 μμ
ετοιμαζόμουν να υπερασπιστω τον αιμονα με τα ιδια μου τα χερια μιας και συμφωνω αλλα τωτα πια χαιρει νομικης προστασιας.
κροτ, πολυ σε γουσταρω να ξερεις. θα σε σχολιασω κιολας αλλα δεν εχω γαμημενο ιντερνετ αυτον τον καιρο
19 Μαρτίου, 2009 στο 1:49 μμ
Πολύ καλή πρωτοβουλία, radiobubble. Εννοείται ότι δεν θα συνηθίσουμε! Καλημέρες!
19 Μαρτίου, 2009 στο 1:53 μμ
Φώτη Γ. σε παραδίδω στα χέρια της Κροτ.
19 Μαρτίου, 2009 στο 1:57 μμ
στα χέρια ή στα νύχια;
😈
19 Μαρτίου, 2009 στο 2:03 μμ
Δεν χρειάζεται να αγριεύεις με το παραμικρό.. Γι’ αυτό σε λένε κνίτισσα; (Μουαχαχα) Φώτη, σχολίασε καλύτερα στης Κροτ, μη με γδάρει κι εμένα μαζί..
19 Μαρτίου, 2009 στο 3:10 μμ
😆
😆
😆
😆
(παρακαλώ πολύ να μην ξαναχρησιμοποιηθεί η λέξη ΚΝΕ και τα παράγωγά της, ως προσδιορισμός προς το άτομό μου! Το απαγορεύω όπως έκανε κι ο Χατζηδάκις!)
19 Μαρτίου, 2009 στο 4:09 μμ
Κρότκαγια, Θα θελα να ξερα, δεν ντρέπεσαι;
19 Μαρτίου, 2009 στο 4:33 μμ
Τροβατόρε,εγώ να ντραπώ ή εσύ που φοράς κουκούλα;